Białe czy zielone? Gotowane czy zapiekane? A może kiszone lub zmiksowane? Szparagi można jeść w dowolnej postaci. Wybór jest kwestią naszego gustu. Musimy jednak pamiętać, że sezon na te warzywa nie trwa długo.

Jest to jedno z najwcześniejszych warzyw gruntowych, które warto spożywać na świeżo w okresie od kwietnia do czerwca. Na ogół wybieramy szparagi białe, ale coraz częściej sięgamy również po zielone. Szparagi są uważane za warzywa antyrakowe, a dzięki zawartości asparaginy traktowane są jako warzywa lecznicze. Ich spożywanie zalecane jest przy chorobach naczyniowo-krążeniowych, w schorzeniach nerek i pęcherza moczowego. Pomagają w leczeniu artretyzmu i reumatyzmu, a także wpływają na zwiększenie krzepliwości krwi i zapobiegają pękaniu naczyń krwionośnych. Również mają działanie wzmacniające i pobudzające potencję. Poza tym szparagi szybko uzupełniają niedobory składników odżywczych w organizmie. Są także traktowane jako afrodyzjak. Warzywo to nie jest ono zalecane dla osób chorujących na kamienie nerkowe i dnę moczanową, gdyż zawiera puryny mogące powodować gromadzenie się kwasu moczowego w organizmie.

Szparagi najlepiej spożywać świeże, ale jeżeli kupimy więcej pęczków, to możemy je przechować w lodówce lub w chłodnym pomieszczeniu przez kilka dni. Trzeba je tylko owinąć  wilgotną szmatką. Korzystając z sezonu szparagowego, można również przygotować dla siebie szparagi na cały rok, wykorzystując różne metody konserwowania, np. zamrozić lub zakisić. Wypustki trzeba umyć, obrać i odciąć zdrewniałe końce. Ułożyć je w słoiku, zalać osoloną wodą, z użyciem soli według gustu, zamknąć słoik i pasteryzować około 15 minut. Szparagi nadają się też do kiszenia i po wstępnej obróbce - obraniu i odcięciu końcówek możemy je zakisić, tak samo jak ogórki. Uzyskamy wtedy nowy ciekawy smak szparagów i będzie je można wykorzystać do przygotowania wielu potraw. Kupując szparagi, najlepiej wybierać wypustki o średnicy od 1,5 do 2 cm, jędrne, połyskujące, o jasnych, zamkniętych i nie zwiędniętych główkach.

Szparagi znakomicie smakują ugotowane polane tartą bułką z masłem lub z sosami: beszamelowym lub holenderskim.

 Statystyczny Polak spożywa ok. 50 g szparagów. W Niemczech jest to ok. 1,5 kg, zaś w Szwajcarii - 2 kg. Największymi producentami szparagów są Chiny, Peru, Meksyk i Niemcy.

 Białe szparagi najlepiej obierać nożykiem szczelinowym, zaczynając od części tuż pod główką i obciąć zdrewniałe końcówki. Do gotowania szparagów są specjalne garnki z wkładką, do której wkłada się pionowo szparagi i wlewa wodę - główki mają być ponad poziomem wody. Do wody dodaje się sól, cukier, a niekiedy masło - w zależności od upodobań. Szparagi białe gotuje się około 15-20 minut. Kiedy chcemy przygotować dnia ze szparagów zielonych, to ich nie trzeba obierać, tylko obciąć zdrewniałe końcówki. Według mnie najlepszym sposobem jest wygięcie szparaga i końcówka sama powinna się odłamać. Czas gotowania  szparagów zielonych jest krótszy niż szparagów białych - około 12-15 minut. Po wstępnej obróbce możemy je zakisić tak samo jak ogórki. Uzyskamy wtedy nowy ciekawy smak szparagów i będzie je można wykorzystać do przygotowania wielu potraw. Świeże zielone szparagi po odłamaniu końcówki i dokładnym umyciu można od razu usmażyć na maśle z dodatkiem przypraw. Jeśli chcemy zamrozić szparagi, musimy je najpierw obrać i  zamrozić bez konieczności blanszowania. Chcąc przygotować szparagi, należy wrzucić je na gotującą się wodę, bez uprzedniego rozmrażania. 

 Z odłamanych kawałków i niekształtnych szparagów można ugotować zupę - krem. Po ich rozgotowaniu warzywa zmiksować blenderem i przetrzeć przez sitko. Do gorącej zupy dodać topiony serek śmietankowy, zmiksować i doprawić do smaku. Jeśli zupa jest zbyt rzadka, można wsypać do niej trochę kaszki manny. Posypać zieloną pietruszką lub koperkiem. Podawać z grzankami lub ptysiami.

 Szparagi są niskokaloryczne. 100 g to tylko 18-20 kcal.

 W 100 g szparagów jest: 2,20 g białka, 0,12g tłuszczu, 1,78  g węglowodanów, 1,5 g błonnika, 93,7 g wody, 240-300 mg potasu, 52-85 mg fosforu, 22 mg wapnia, 0,9 mg żelaza, 10 mg magnezu, około 25 mg witaminy C (wypustki zielone mają więcej) oraz witaminy z grupy B ( B 1, B2, B6).