Nie lubimy jej z powodu boleśnie parzących nas włosków. Jednak niewiele osób zdaje sobie sprawę, że rosnąca nie tylko na rowach i nieużytkach pokrzywa ma bogate właściwości lecznicze.

Liście pokrzywy zawierają flawonidy, karotenoidy, fitosterole, garbniki, chlorofil, kwasy organiczne: krzemowy, masłowy, octowy, glikolowy i glicerowy, witaminy: A, B2, C, E, K, sole mineralne: wapń, fosfor, magnez, mangan, żelazo, potas, krzem oraz śluzy, enzymy i hormony roślinne. W korzeniach pokrzywy występują śluzy, woski, kwasy organiczne, lecytyny, fitosterole, sole mineralne i rozpuszczalna krzemionka. Surowcem zielarskim w pokrzywie są zarówno liście, jak i korzenie. Zbiera się ją od maja do września, a suszy rozłożone cienką warstwą w cieniu i przewiewnym miejscu.

Pokrzywa ma działanie moczopędne, przeciwkrwotoczne, pobudzające przemianę materii, przeciwbiegunkowe, przeciwzapalne, przeciwcukrzycowe, odkażające i przeciwreumatyczne. Z powodu obecności w niej witaminy K. można ją stosować również w leczeniu anemii. W warunkach domowych napary z pokrzywy stosuje się przy krwotokach z nosa, zaburzeniach przemiany materii, anemii, nieżytach dróg oddechowych oraz jako środek moczopędny i mlekopędny.

Wystarczy 1 łyżka suszonych liści na szklankę wrzątku.

Należy parzyć pod przykryciem przez 10 minut i pić 2-3 razy dziennie po szklance między posiłkami. Ze względu na cenne składniki odżywcze pokrzywę można wykorzystać do przygotowania smacznych potraw. Świeże liście znakomicie smakują z twarożkiem i jogurtem, a miłośnicy szpinaku mogą wymieszać jego liście z listkami pokrzywy i przygotować tak, jak szpinak. Pokrzywą można obłożyć ryby, dzięki czemu dłużej zachowają świeżość, a także nabiorą innego zapachu. Świeży sok z pokrzywy uzyskuje się przede wszystkim z młodych, ulistnionych pędów zbieranych w kwietniu i maju. Można go zrobić w sokowirówce. Picie takiego soku zaleca się dla wzmocnienia organizmu, nabrania odporności przed przeziębieniami i zwiększenia liczby czerwonych krwinek. Warto też przeprowadzić wiosenną kurację - pić przez 2 tygodnie po 1-2 łyżki soku z młodej pokrzywy.

Do kąpieli leczniczych można używać odwaru z korzeni pokrzywy - 2 łyżki na szklankę wody. Okazuje się, że korzeń ma silniejsze działanie niż liście. Natomiast przy chorobach reumatoidalnych - do nacierania można używać nalewki przygotowanej z 2 łyżek korzenia zalanych ½ litra wódki i pozostawionych na 6-8 dni. Można również wykorzystać świeżą pokrzywę - okładając nią bolące miejsca.

Pokrzywę można stosować jako znakomity preparat do nawożenia roślin, przygotowując z niej gnojówkę. 1 kg suszonego ziela (lub 4-5 kg świeżego) należy zalać 50 litrami wody. Proces fermentacji powinien trwać około 14 dni. Kiedy chcemy podlewać gnojówką, musimy ją rozcieńczyć w stosunku 1:10. Jeśli chcemy chronić rośliny przed chorobami i szkodnikami to opryskujemy gnojówką, bez jej rozcieńczania.