Białe, czarne i czerwone. Nadają się na mrożonki, dżemy, galaretki, soki i wina. Bez nich nie wyobrażamy sobie wielu letnich przysmaków - deserów, naleśników i wypieków. Dlatego warto w przydomowym jagodniku uprawiać porzeczki.
Owoce czarnej porzeczki zawierają czterokrotnie więcej witaminy C niż cytryna. Nadają się na liczne przetwory. Specyficzny smak i zapach tych owoców długo nie był akceptowany przez konsumentów, lecz obecnie spożywane są one często w stanie świeżym z pożytkiem dla zdrowia. Porzeczki białe i czerwone są blisko ze sobą spokrewnione, ponieważ pochodzą od tych samych gatunków botanicznych. Owoce porzeczek czerwonych i białych spożywane są w stanie świeżym lub po przetworzeniu na kompot, dżem, galaretkę czy sok. Większość materiału szkółkarskiego porzeczek czerwonych i białych produkowana jest w formie krzaczastej. Dla potrzeb amatorskich produkowane są również formy pienne, szczepione na porzeczce złotej lub wyprowadzone z pędu odmiany szlachetnej. - Po posadzeniu umieszczamy przy drzewku palik, do którego w trzech miejscach przytwierdzamy drzewko. Taśmę mocującą należy wiązać w kształcie ósemki tak, aby drzewko nie ocierało się korą o palik. Wiosną pędy koronki przycinamy nad drugim oczkiem. Jeżeli w koronce jest jeden pęd, to robimy to nad trzecim oczkiem - doradza Jarosław Górski z Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego.
W uprawie amatorskiej, krzewy porzeczki sadzi się w rzędach co 1,2-1,5 m. Odstępy między rzędami powinny wynosić od 2,5 do 3 metrów. - Wiosną wszystkie pędy świeżo posadzonych krzewów czarnej porzeczki należy przyciąć powyżej drugiego oczka znajdującego się nad powierzchnią ziemi. Cięcie należy rozpocząć dopiero w czwartym roku po posadzeniu. Polega ono na corocznym odmładzaniu krzewów. Usuwamy wówczas zbędne pędy najstarsze i pozostawiamy na krzewie 4-5 najładniejszych pędów jednorocznych, 3-4 pędy dwuletnie, 3-4 pędy trzyletnie i 3-4 pędy czteroletnie. Usuwając z krzewu pędy, należy pamiętać, że w pierwszej kolejności usuwamy gałęzie chore i pokładające się - tłumaczy Jarosław Górski. Porzeczki czerwona i biała zawiązują pąki kwiatowe na krótkopędach osadzonych na starszych wieloletnich gałązkach. - Już od czwartego roku po posadzeniu, wiosną trzeba krzewy prześwietlać tak, aby w późniejszych latach w krzewie rosły również pędy starsze - do 6-letnich. Uformowany krzew porzeczki czerwonej czy białej powinien zawierać 8-10 pędów w różnym wieku - dodaje specjalista.
Polecane do uprawy odmiany porzeczki
- czarnej: Bona (wczesna pora dojrzewania, bardzo duże jędrne i smaczne owoce. Tworzy grona krótkie, duże i zbite), Ojebyn (wczesna, wytrzymała na mróz i przymrozki. Tworzy owoce średniej wielkości kuliste, czarne i jędrne), Ben Lemond (średnia pora dojrzewania owoców, wytrzymała na mróz lecz średnio wytrzymała na przymrozki. Tworzy owoce duże kuliste, czarne i jędrne), Ceres (średnia porze dojrzewania owoców, które są duże i średniej wielkości z tendencją do przedwczesnego opadania. Odmiana tworzy grona duże i długie, łatwe do ręcznego zbioru), Ben Alder (późna pora dojrzewania owoców, wytrzymała na mróz, plenna. Tworzy owoce średniej wielkości, kuliste, czarne, dość jędrne)
- czerwonej: Jonkheer Van Tets (odmiana o owocach dużych, najwcześniej dojrzewająca. Tworzy grona luźne, długie lub bardzo długie), Heros (odmiana o owocach dużych, wczesna. Tworzy grona bardzo długie, dość luźne. Polecana do uprawy szpalerowej przy drutach), Holenderska Czerwona (późna, plenna odmiana, której owoce dojrzewają pod koniec lipca), Macherauchs Rote Spatlese (odmiana o owocach średniej wielkości, zdecydowanie najpóźniejsza);
- białej: Biała z Juterbog (odmiana o owocach żółtobiałych, średniej wielkości i średniej porze dojrzewania. Tworzy grona średniej długości, zwarte. Plenna, o średniej odporności na choroby grzybowe, ceniona ze względu na słodkowinne, smaczne owoce, spożywane przeważnie w stanie świeżym).