Papryka - to roślina z rodziny psiankowatych, która znalazła szerokie zastosowanie w kuchni. Bogactwo odmian warzywa, od słodkiej do bardzo ostrej, daje możliwość wyboru ulubionego gatunku. Do przyprawiania używa się odmian o cienkich ściankach i niewielkich jagodach.
Gatunek warzywny, np. popularną w Polsce paprykę Bell (jej ścianki są grube i mięsiste, a owoce dorodne), wykorzystuje się jako główny składnik dania, np. zupy czy leczo. W niektórych krajach paprykę polubiono szczególnie. W Meksyku i na Węgrzech jest ona charakterystycznym składnikiem wielu regionalnych potraw. Papryka pochodzi z regionów Boliwii, Brazylii i Peru, gdzie uprawiano ją już około 2500 lat p.n.e. Na europejskie stoły trafiła dzięki Krzysztofowi Kolumbowi. Z biegiem czasu wykorzystywanie papryki nie tylko się rozpowszechniło. Papryka, czy to surowa, czy w formie przyprawy, powinna mieć swoje stałe miejsce w naszych kuchniach. Z jej dodatkiem niemal każde danie nabierze zupełnie innego, niepowtarzalnego charakteru.
Papryka ma nie tylko walory smakowe. Zawarte w niej witaminy i sole mineralne korzystnie wpływają na zdrowie i odporność.
Warto jeść jej jak najwięcej, bo zawiera zestaw witamin E, B1, B2, C, karoten oraz mikroelementy takie,jak: sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, miedź, fosfor i chlor. Zawarta w niej rutyna ułatwia przyswajanie i nasila działanie witaminy C. Warto również wiedzieć, że pod względem ilości występowania tej witaminy papryka znajduje się w czołówce warzyw.
Którą paprykę wybrać? Kieruj się barwą i smakiem
Papryka czerwona troszczy się o wzrok i skórę. Dostarczy mnóstwo beta-karotenu, czyli prowitaminy A. Już 100 g papryki powinno zaspokoić około 70% zapotrzebowania człowieka na witaminę A. Zapewni nam więc piękną cerę, o zdrowym odcieniu. Wsparta przez witaminę C (tej w czerwonej papryce jest zwykle najwięcej) zwolni proces powstawania zmarszczek. Ponieważ zawiera również rutynę, jest nieoceniona, gdy masz kruche naczynka krwionośne.
Papryka zielona obfituje w kwas foliowy (jeden strąk pokrywa ok. 25% dziennego zapotrzebowania na tę witaminę), zatem polecana jest głównie kobietom planującym dziecko i ciężarnym (ze względu na wpływ kwasu foliowego na rozwój cewy nerwowej u płodu), ale także wszystkim tym, którym zależy na dobrym nastroju oraz poprawie parametrów krwi (wpływa bowiem pozytywnie na układ nerwowy i działa krwiotwórczo). Papryka zielona, podobnie jak pomidory, jest także dobrym źródłem witamy E, zwanej witaminą młodości i seksapilu.
Papryka żółta także dostarczy witaminę E, jednak kochamy ją nie za to przede wszystkim. Jest ceniona jako źródło luteiny i zeaksantyny (przeciwutleniacz, należący do barwników karetonoidów), które potrafią unieszkodliwić wolne rodniki w siatkówce oka, a nam zapewnić dobre widzenie.
W Polsce najbardziej znana w uprawie jest odmiana papryki igołomskiej, zwana niekiedy białą, ze względu na swój mleczno-żółty kolor.
Papryka zielona jest o prawie połowę mniej kaloryczna od czerwonej (dostarcza jedynie około 17 kalorii w 100 gramach), gdyż jest jeszcze niedojrzała i zawiera mniej cukrów prostych
Ostrego smaku ostrej papryki nie złagodzimy poprzez płukanie wodą, natomiast z pomocą przyjdzie nam... tłuszcz, wystarczy wypłukać usta olejem roślinnym, czy też wypić szklankę tłustego mleka.
Wybierając paprykę, sięgajmy po okazy o twardej, błyszczącej i niepomarszczonej skórce. Pomijajmy te z suchą łodyżką. Paprykę należy przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu (najlepiej w lodówce). Warzywo nadaje się do mrożenia i marynowania, dlatego jesienią można zrobić zapasy na pozbawioną świeżych owoców i warzyw zimę. Papryka, jako jedno z nielicznych warzyw, zachowuje większość swoich cennych właściwości podczas obróbki termicznej.